Historisch: De bevrijding van Bredene – Deel 2

    0
    41

    Jacques Deroo schetst ons een stuk belangrijke geschiedenis gedurende 10 dagen.

    ”We mogen de Canadezen NOOIT vergeten”, aldus Jacques Deroo.

    80 jaar geleden werd Bredene bevrijd door de Canadezen. Vandaag 2 september = deel 2 = eerste Belgische dorpen bevrijd.

    Eerste Belgische dorpje bevrijd!!

    In Frankrijk werd het stadje Sainte-Mère-Eglise wereldberoemd toen de Amerikaanse parachutist John Steele enkele uren voor de landing in Normandië op 6 juni in de kerktoren terechtkwam en daar bleef bengelen.

    2 september 1944, 9u30. In België trad een Amerikaanse verkennings-motorrijder de Belgische grens over zonder dat hij het wist. Toen de bewoners van het klein dorpje La Glanerie hem welkom heette, maakte hij rechtsomkeer want hij had geen bevel gekregen om de grens over te steken. Hij had over het beekje de Elnon gereden. Aan de ene kant ligt het dorpje Mouchin in Frankrijk en aan de andere kant het dorpje La Glanerie (deelgemeenten van Rumes) in België. Kort daarop kwam er toch een kleine kolonne toch België binnen en officieel werd Rumes erkend als eerste bevrijdde dorpje, aldus een besluit van Prins Karel van België, Regent van het Koninkrijk. Deze laatste stond aan het hoofd van de Belgische Regering, dit zou 5 jaar duren want de helft van onze Belgische bevolking wenste dat koning Leopold III niet meer naar België zou terugkeren. Uiteindelijk zou hij in 1950 troonsafstand doen ten voordele van zijn zoon Boudewijn.

    Die motorrijder werd vereeuwigd door een bronzen beeld en elk jaar wordt er in dit dorpje een herdenkingsfeest gehouden. Op het bordje staat er …”

    Eerbetoon aan de Amerikaanse soldaat van de 2de Tankdivisie die als eerste België binnen kwam, hier in La Glanerie om het land te bevrijden en aan al diegenen die streden om vrijheid, gerechtigheid en vrede te verdedigen. De dankbare bevolking”…

    Wie dit jaar het feest wil bijwonen moet zich haasten, want om 18u zullen Amerikaanse soldaten opnieuw de brug over rijden, gevolgd door diverse activiteiten.

    Het dorpje Rumes, die motorrijder en het brugje over het beekje Elnon werd plots “wereldberoemd”. Enfin, een brug?? Wie het niet weet is er al over. Toch werd er een herdenkingsplaat bijgeplaatst …”Le Glanerie – Pont de la liberation le 2 septembre – Les premiers Americains entrent en Belgique”…

    In Rumes staat er ook nog een andere gedenkplaat … Op 2 september 1944 verwelkomden de verzetslieden van het Geheim Leger hier de bevrijders van de 2de Amerikaanse Tankdivisie “Hell on Weels”… Deze tankdivisie reed 11 km verder naar Doornik en daar werden ze als helden ontvangen. In het klein dorpje Rumst durfden de inwoners de clandestine Belgische vlag nog niet uithangen.

    Voor wie graag boeken leest. “ Gedeelde Grond” is een adembenemend echt gebeurde verhaal van een Vlaamse SS-er (tevens inwoner van Rumes) die zich overgaf, maar bij verstek ter dood werd veroordeeld. Later werd dit omgezet tot 10j, maar toch werd hij vroegtijdig vrijgelaten, velen waren daarmee niet akkoord. De kleindochter schreef 70j later daarover het boek. Ze was destijds Vlaams Parlementair bij de partij Groen.

    Maar ook op andere plaatsen trokken de geallieerden de Belgische grens over. Om 11u07 reed de 9de Divisie het gehucht Forge-Philippe (bij Hirson) binnen, zo ook te Chimay door de 9de Amerikaanse tankdivisie, ook te Bergen door een voorhoede van de 3de pantserdivisie, ook te Cendron, ook te Mouchin. Het viel dus op dat de Amerikanen wat sneller waren dan de Britten. Ze reden zelf te Doornik waar dit gebied eerder was toegewezen aan de Britten om daar de bevolking te bevrijden. Omwille van brandstofgebrek gingen de Amerikanen terug naar hun toegewezen gebied en kwamen de Engelsen de dag nadien in dit gebied.

    Zo’n Divisie bestond uit 733 tanks, 733 half-tracks, 3.630 andere voertuigen en 14.620 manschappen. Sommige Divisies was iets minder maar nog steeds telkens 10.000 man. De bevolking kon hun ogen niet geloven. Na 4 jaar kwamen de helden hun bevrijden. Een onbeschrijfelijke feestvreugde.

    De Duitsers geraakten in paniek en om die opmars te stuiten lieten ze bruggen ontploffen. Hun gebruikte gebouwen en versterkingen werden ook tot ontploffing gebracht. In die gebieden gaven 18.000 Duitsers zich spontaan over.

    Maar wat aan onze kust? Alhoewel de Canadezen nog niet aan onze kust waren aangekomen (door de Duitse weerstand in Duinkerke en de overstroomde grondgebieden aan de kust) vernielden de Duitsers de kaaien te Nieuwpoort op 2 september. De vissersboten waren jaren eerder al gevlucht en lagen in de reine te Brugge, alsook de vissersboten van Zeebrugge) .

    De bevolking aan onze kust vernam het nieuws via de radio’s (die ze niet bij mochten hebben of mochten ook niet beluisteren), ze waren in euforie. Ze legden de bevelen van de Duitsers naast zich neer. Maar meer daarover morgen….