Historisch: De bevrijding van Bredene

0
35

Jacques Deroo schetst ons een stuk belangrijke geschiedenis gedurende 10 dagen.

We mogen de Canadezen NOOIT vergeten.

Vandaag 7 september = deel 7 = Canadezen te Veurne en te Nieuwpoort !!

Gisteren hadden we over de komst van de Canadezen in ons land. Voortaan bekijken we de route van die Canadese ploeg die onze kustgemeenten bevrijdde. Telkens met hun een verkenningsploeg voorop: de beruchte Manitoba’s Dragoons die later door honderden andere tanks en voertuigen werden gevolgd.

Vandaag, 7 september, beginnen we met een ernstige voorval te BREDENE. Alhoewel de Canadezen nog niet in onze gemeente waren, vernielden de Duitsers (zoals in alle andere kustgemeenten) alles zodat de opmars van de Canadezen vertragingen zouden oplopen en om daarna zo vlug mogelijk te vluchten. Enfin, vluchten mogen we niet zeggen want Hitler had op 4 en zou dit op 9 september nogmaals herhalen dat de Duitsers zich moesten terug te trekken naar Duinkerke of Zeebrugge-Breskens om zich te hergroeperen met de bedoeling om later sterker aan te vallen om de kust opnieuw te bezetten. (Er zouden nog bijna 2 maanden hard gevochten worden om de Scheldetoegang te veroveren, zodat de kustbewoners dan zeker waren dat ze niet meer zouden terug komen. Nederland werd niet bevrijd, dit was nog wachten nog tot die bewuste 8 mei 1945 toen Duitsland de volledige overgave tekende.

Bredenaar Raoul Eeckhout was tijdens de bevrijding van Bredene politieagent (zou later commissaris worden en is helaas reeds overleden). Ik neem een stukje van zijn notities over: ….De Duitsers hadden Bredene-duinen al tot vernieling gebracht (opblazen van hotels en munitiebunkers om hun sporen te vernietigen) maar op 7 september hadden ze onder alle bruggen in de omgeving dynamiet geplaatst en brachten ze tot ontploffing. Eén enkele brug bleef gespaard: die bij de roeiclub op ‘t Sas. Aan de overkant, wat verder richting Oostende, stond er een belangrijke grote Duitse slachterij (Vaartblekerstraat, zie kleurenplan). Ook deze brachten ze tot ontploffing en was zwaar beschadigd. (Na de oorlog werden die gebouwen door firma Versluys volledig gesloopt.) Iedereen in de omgeving was er vliegensvlug bij om uit dit gebouw zoveel mogelijk etenswaren te gaan pieken. De Sassenaars maakten gebruik van die ene niet beschadigde brug om naar de Duitse Marineschlachterei “Den Artic” te begeven. De Duitsers waren immers gevlucht. Hele varkens en grote delen van koeien, schapen,.. werden uit het slachthuis gesleept. Het stonk er verschrikkelijk. In de kantine was een piano gevonden en iemand begon erop te spelen, vele zongen en dansten. De piano werd naar buiten gesleept….

Vandaag 7 september: Canadezen naar Veurne en Nieuwpoort.

Een ploeg Canadezen waren eerder al de grens te Leisele overgestoken en trokken verder naar Izenberge en zo naar Veurne. Net voor ze op 7 september te Veurne aankwamen bliezen de Duitsers de ene na de andere brug op. Het verzet reageerde niet, gezien de dreiging van de Duitsers. De Canadezen konden Veurne niet inrijden en moesten eerst bruggen herstellen. Pas op 8 september konden ze de stad inrijden (morgen daar meer over).

De andere ploeg Canadezen die via Poperinge naar Diksmuide reden splitsende zich enkele km voordien op in 2 groepen: ene via Diksmuide richting Brugge en de andere naar Pervijze. Daar werd die groep weer in 2 verdeeld, de ene reed ook naar Veurne (naar hun makkers om te helpen om de bruggen te vermaken) en de andere ploeg (de voorhoede van de Canadezen, zijnde de C-eskadron van het 12de Manitoba Dragoons) naar Nieuwpoort (via Ramskapelle). Het was 15u en hun eerste opdracht was om het sluizen-complex veilig te stellen. Maar daar stootte ze op een Duitse ploeg die bezig was met springladingen onder de sluizen van de Ganzenpoort te plaatsen. Na een kort gevecht konden ze vrij vlug worden gevangen genomen (20-tal), die verscholen zaten in hun bunker bij die sluizen. Ze werden ze overgebracht naar het stadhuis van Nieuwpoort, die verder bewaakt werden door de verzetsstrijders (lees verder morgen want ze zouden ’s anderdaags bevrijd worden door andere Duitsers waarbij diverse verzetsstrijders om het leven . Ter ere van hen een foto voor het gemeentehuis tijdens de bewaking). Dank zij andere verzetsstrijders konden ze de dynamietladingen van de sluizen onschadelijk maken. De gevechtswagens van de Manitoba’s trokken door Nieuwpoort-stad waar nog een klein verzet was. De bevolking verwelkomde hen hartelijk. Helaas moesten de Manitoba’s wachten op de komst van de 2de Canadese Infanterie, maar deze laatste kreeg de gelegenheid niet want om 18u werd Nieuwpoort tot 21u zwaar gebombardeerd door de Duitse kustartillerie vanuit de duinen van de Groenendijk van Oostduinkerke en ook van deze te Westende. De Manitoba’s zich terug uit de stad. Twee verkenningspantsers geraakten ingesloten omdat de brug voor en na hen werden getroffen. Een takelwagen kon die 2 bevrijden. Het C-eskadron van de Manitoba’s verloor 3 man.