“Het coronavirus heeft mijn leven veranderd”
Oostende/Bredene Björn Pannecoucke (44) trekt op 22 februari de spreekwoordelijke deur van woonzorgcentrum A.Lacourt voor de laatste keer dicht als dagelijks verantwoordelijke. Op 7 maart begint Björn als hoofdverpleegkundige in woonzorgcentrum Jacky Maes in Bredene. “De tijd leek rijp voor een nieuw hoofdstuk in mijn leven.”
Björn Pannecoucke begon zijn carrière als verpleegkundige in het Henri Serruysziekenhuis. Dertien jaar later kwam hij bij woonzorgcentrum De Boarebreker terecht. “Mijn eindwerk tijdens mijn studies ging over ouderen”, vertelt Björn. “Ik werkte in het ziekenhuis voornamelijk op medische technische diensten en had het gevoel dat ik de mens achter het ziektebeeld miste. Toen er een vacature als hoofdverpleegkundige kwam in de Boarebreker, heb ik die kans gegrepen.”
Björn kende er een goede periode en kon zich snel integreren. “Ik had er hele goede collega’s”, vervolgt Björn. “Na 2,5 jaar werd ik er waarnemend dagelijks verantwoordelijke omdat de dagelijks verantwoordelijke ziek was geworden. Zo ben ik in die rol gerold.” In 2019 werden 57 bewoners van De Boarebreker verhuist naar de nieuwe vleugel in WZC A. Lacourt. Björn verhuisde mee en werd er dagelijks verantwoordelijke. “Die verhuis is een grote aanpassing geweest voor iedereen: de bewoners, het personeel en mezelf. Er moesten nieuwe teams gemaakt worden en dat was best wel een uitdaging. Na een tijdje merkte je die enorme samenhang.”
Nog maar net gesetteld of toen kwam het coronavirus opzetten. Voor de bewoners en de medewerkers van A. Lacourt een enorme beproeving. “Het coronavirus heeft een enorme impact gehad op iedereen binnen A. Lacourt”, weet Björn. “In april 2020 werden we voor het eerst geconfronteerd met een besmetting. Dat was toen nog heel beperkt, maar dat neemt niet weg dat het een enorme impact had op onze werking. Maar het is ook een leerschool geweest waar we de kennis later nog van konden gebruiken.”
Na een relatief goede zomer stak in januari 2021 de Zuid-Afrikaanse variant van het coronavirus de kop op. Het begin van een hoop ellende voor het personeel, Björn en de bewoners van het woonzorgcentrum. “Wat er toen is gebeurd, gebeurde in een razendsnel tempo”, herinnert Björn zich alsof het gisteren was. “Precies of die variant kon door de muren breken. Het valt haast niet uit te leggen. Het is een periode die voor altijd in mijn geheugen gegrift staat. Onlangs herinnerde een familielid er me nog aan en dan herbeleef je die periode telkens opnieuw. We hebben heel veel leed gezien toen. Dat heeft me doen nadenken over het leven. Je beseft op zo’n momenten dat je gezin en de dichte vrienden het belangrijkste zijn in je leven. Er waren behoorlijk wat jonge collega’s ziek en ook zij zijn niet meer dezelfde na corona. Voor de bewoners was het een hel: sommigen wilden liever sterven dan dat ze hun kinderen niet meer konden zien. Het was verschrikkelijk.”
Nu we stilaan mogen dromen van het ‘rijk der vrijheid’ is voor Björn de tijd gekomen om een andere weg in te slaan. “Ik word hoofdverpleegkundige in woonzorgcentrum Jacky Maes in Bredene”, verklapt Björn met een dubbel gevoel. “Ik laat heel wat goede collega’s achter en je merkt ook dat de collega’s het er moeilijk mee hebben. Als dagelijks verantwoordelijke heb ik het gevoel dat ik net iets te ver van de zorg sta als ik zelf zou willen. Ik ben tenslotte niet voor niets afgestudeerd als verpleegkundige. 22 februari wordt dan ook mijn laatste werkdag bij A. Lacourt en op 7 maart stap ik voor het eerst woonzorgcentrum Jacky Maes binnen. Ik ga mijn collega’s missen, maar we zullen elkaar ongetwijfeld nog zien in de toekomst.”
Tekst en foto: Jeffrey Roos voor KW.be
